Laos - Vientiane

17/03/2005
dag 129
Vientiane

Om 08.00 uur neem ik mijn motorfiets en rij naar de ‘Wat Pha That Luang’, volgens mijn boeken de mooiste tempel van Vientiane. Tja, ik kom van Angkor, vergelijk het een beetje zoals je direct na Disneyworld, Plopsaland ga bezoeken.

Om 08.15 verlaat ik de tempel en rond 10.00 rij ik door dorpjes 50km verwijderd van Vientiane en geniet van het platte landsleven.

Na de middag neem ik een zalige massage, een stevige zoals de Thaise, alleen word ik hier getamponneerd met hete proppen gevuld met verse kruiden waar ik munt, eucalyptus, lemon grass, gember, koriander en rozemarijn kan herkennen.


18/03/2005
dag 130
Vientiane
In de voormiddag bezoek ik alle tempels dat Vientiane rijk is en slechts twee ervan kunnen mij matig bekoren: de Wat Sisaket & de Wat Ho phra Keo, niet toevallig de enige tempels die de laatste oorlog hebben overleefd, de nieuwe zijn opgetrokken uit gewapend beton net als het afzichtelijke PATUXAI, een soort mega ark de triomf die ook is opgetrokken uit beton geleverd door de Amerikanen dat bedoeld was voor de bouw van een luchthaven!

Wat Ho phra Keo

Wat Sisaket

PATUXAI

Na de middag rij ik 15km buiten Vientiane naar de tempel Sokpuluang om daar een stoombad te nemen. Het stoombad is in een paalhut midden in een bos. Buiten de hut staat een grote ketel met aromatische kruiden te pruttelen en wordt via een buis in de pikdonkere hut binnen gebracht. Om de 10 minuten komen een van de nonnetjes mij halen om buiten af te koelen met een tasje the. De sessie wordt tot 5x herhaald. Verrukkelijk en het geeft een innerlijke rust.

Dineren doet ik ‘s avonds het magnifieke restaurant 'Kualao' een. De Laotiaanse keuken is minstens even fijn en gevarieerd als de Thaise en neem me voor tot het einde van mijn verblijf in Laos terug over te schakelen op enkel vegetarische gerechten.

19/03/2005
dag 131
Vientiane
Vientiane is een saaie stad in vergelijking met de rest van de steden van Zuidoost Azië die ik tot hiertoe heb leren kennen. Ik ben hier 4 dagen en ben er echt op uit gekeken, voor het eerst slaat bijna verveling toe maar gelukkig ben ik inventief genoeg om mijn dag nog aangenaam in te vullen.

In de voor middag rij ik 30km buiten Vientiane, voorbij de vriendschapsbrug, dat is de brug die Laos verbind met Thailand en hier in de volksmond de aidsbrug wordt genoemd door de overloop aan prostitutie.

Eerst bezoek ik het etnische park, ongelooflijk banaal: etnische huisjes opgetrokken uit gewapend beton, aards lelijk en oninteressant.

Daarna rij ik verder naar de Wat Xieng Khuan, door mijn boeken aangegeven als niet te missen, tja, een 100-tal boeddha beelden in de jaren '50 gemaakt door een monnik en helemaal gemaakt uit...jawel beton. Wat hebben ze hier toch met beton? Gelukkig geraak ik aan de praat met een aantal monniken uit Birma waar ik 2 uur een tof gesprek mee heb.