Boracay (2)
18/06/2005 - 18/07/2005
reisverslag
Boracay
Zaterdag 18/06/05 – maandag 18/07/05
Dag 221 – 251
Voor ik terugkeer naar België wil ik nog eens goed de batterijen opladen en keer zo voor de laatste maal terug naar mijn geliefkoosd eiland Boracay.
Logeren doe ik terug op het zelfde appartementje maar ditmaal met nog betere condities die ik makkelijk verkregen heb daar het laagseizoen of orkaanseizoen begonnen is. Uitgezonderd de laatste dagen is van slecht weer geen spraken.
Het is hartverscheurend te moeten vaststellen hoeveel inwoners van het eiland blij zijn me terug te zien. Met openarmen word ik zowaar overal ontvangen. Ook mijn motorfiets stond alklaar bij de aankomst, die had ik net zoals mijn appartement telefonisch gereserveerd. Net zoals mijn vorige verblijf op Boracay doe het goed om een tijdje op een vaste plek te logeren. Alleen al de kleren in de kast hangen geeft een rustgevend en bevredigend gevoel wat vergis je niet, elke dat naar een andere locatie trekken is niet alleen fysiek maar ook mentaal erg vermoeiend.
Ik geniet ten volle van mijn maand Boracay en besef elk moment hoe gelukkig ik me mag prijzen met wat me de laatste maanden is overkomen.
Emotioneel neem ik afscheid van de vele inwoners die ik de afgelopen maanden heb leren kennen. Maandag 18 Juli om 7 uur komt het bootje me opkikken om me naar de luchthaven te brengen en het doet deugd dat enkele kennissen zich aan het bootje hebben verzameld om me uit te wuiven. Er word afscheid genomen en vertrek. De tranen lopen over mijn wangen als ik het eiland kleiner en kleiner zie worden maar tegelijkertijd voel ik ook een glimlach van intens geluk en voel me toch zo geprivileerd dat ik dit llemaal heb mogen meemaken.
Zaterdag 18/06/05 – maandag 18/07/05
Dag 221 – 251
Voor ik terugkeer naar België wil ik nog eens goed de batterijen opladen en keer zo voor de laatste maal terug naar mijn geliefkoosd eiland Boracay.
Logeren doe ik terug op het zelfde appartementje maar ditmaal met nog betere condities die ik makkelijk verkregen heb daar het laagseizoen of orkaanseizoen begonnen is. Uitgezonderd de laatste dagen is van slecht weer geen spraken.
Het is hartverscheurend te moeten vaststellen hoeveel inwoners van het eiland blij zijn me terug te zien. Met openarmen word ik zowaar overal ontvangen. Ook mijn motorfiets stond alklaar bij de aankomst, die had ik net zoals mijn appartement telefonisch gereserveerd. Net zoals mijn vorige verblijf op Boracay doe het goed om een tijdje op een vaste plek te logeren. Alleen al de kleren in de kast hangen geeft een rustgevend en bevredigend gevoel wat vergis je niet, elke dat naar een andere locatie trekken is niet alleen fysiek maar ook mentaal erg vermoeiend.
Ik geniet ten volle van mijn maand Boracay en besef elk moment hoe gelukkig ik me mag prijzen met wat me de laatste maanden is overkomen.
Emotioneel neem ik afscheid van de vele inwoners die ik de afgelopen maanden heb leren kennen. Maandag 18 Juli om 7 uur komt het bootje me opkikken om me naar de luchthaven te brengen en het doet deugd dat enkele kennissen zich aan het bootje hebben verzameld om me uit te wuiven. Er word afscheid genomen en vertrek. De tranen lopen over mijn wangen als ik het eiland kleiner en kleiner zie worden maar tegelijkertijd voel ik ook een glimlach van intens geluk en voel me toch zo geprivileerd dat ik dit llemaal heb mogen meemaken.
